Wat als alles in je schreeuwt dat je het niet gaat doen en hier zo geen zin in hebt?
Daar lag ik dan, alleen in een duinpan op Schiermonnikoog. Niet wetende voor hoelang. Een uur, twee uur? De avond valt, de zon gaat onder maar door de bewolking slecht te zien. Windkracht 5, gevoelstemperatuur een graad of 8. Een thermoshirt aan, trainingsjack, wollen trui en windjack. Sjaal om, muts op. Rugzak zo neergezet dat het de wind misschien nog een beetje tegen houdt. Steeds die wind, ik haat die wind.
Waarom deed ik dit toch ook alweer? Een paar dagen Into the wild coaching retraite.
Coach Katrien komt langs en vraagt hoe het gaat. Het woord weerstand staat op mijn voorhoofd. “Probeer maar te zijn met wat er is”, zegt ze. Die zin ken ik heel goed, maar dan wel op een meditatiekussentje in een verwarmde ruimte met een muziekje op de achtergrond en kaarsjes in het midden.
Verdorie, dit is wel andere koek. De wind giert om mij heen en dan ben ik het zat. Ik heb het koud en ga staan, nog meer wind. Maar ook heb ik dan opeens de vuurtoren in mijn blikveld. Het licht van de toren draait rustig rond en trekt zich nergens iets van aan. Een prachtig gezicht. Wat een andere kijk op de wereld dan waar ik net zat. Ik ga weer zitten met dit andere uitzicht en op dat moment maken mijn gedachtes ook een draai.
Mijn gedachtes over hoe ik de dingen in het leven doe. Het oordeel wat ik er zonet nog over had verzacht en laat een andere positieve visie opborrelen. Mijn oog valt op nog een ander holletje in de duinpan, bijna uit de wind. In mijn rugzak vind ik nog een beetje thee in mijn thermoskan en zelfs een stukje chocola. Opeens word ik vrienden met de plek, vrienden met de weerstand. Ik leer dat weerstand een boodschap voor je heeft, het komt je iets vertellen, wat mooi.
Dankbaar dat ik niet weggelopen ben voor de weerstand, het er heb kunnen laten zijn en dat de weerstand mij uiteindelijk hielp om te gaan bewegen met deze nieuwe visie tot gevolg.
Nog een beetje in de war, maar wel met een blij gevoel ben ik ook dankbaar dat ik even later in mijn tent en dikke slaapzak beland. Benieuwd wat de volgende dag gaat brengen.
